maandag 12 juli 2010

Queen - I want to break free



Lieve lezers,

Volgens mij ben ik de enige in Nederland die GEEN kater heeft van gisteravond.

Ik geef het toe: Ik heb flink zitten mopperen op ONS land.
Ik doe geen water bij de wijn. Ik zeg wat ik vind. Dat zal ik blijven doen.

Maar ja: Ik heb gisteravond TOCH gekeken, tot vervelens toe, want er moest nog een verlenging aan te pas komen ook. Zeer matig spel van Nederland en ook Spanje deed het niet zoals we het kennen.

Dan hoop ik TOCH voor de WEL oranjefans op de strafschoppen: Dan is de kans 50 procent.
En dan scoren: Juist de Spanjaarden 8 minuten voor rust.

In mijn wijk klonken ook toen die rottoeters en er ging vuurwerk af. Veel vuurwerk.
Kennelijk was ik toch niet de enige NIET-ORANJEfan.

Alleen komt men er dan als het er op aan komt, niet voor uit.

Whatever.
De oranjerommel is opgeruimd.

En nu moet ik gaan dealen met Rene´s sterfdatum.

Marjan en ik gingen vanmiddag tegelijk weg WANT de brandweerwagens met sirenes stonden weer voor de deur.

Weer een dood iemand uit de flat die door de hoogwerker uit zijn of haar huis getakeld werd.

Ik dacht dat ik ter plekke neerviel toen ik dat zag.

Kennelijk hebben ze hier meer respect voor de doden dan in Noordwijk waar Rene gewoon in een bodybag vertikaal op de brandcard in de lift werd gezet.

En weer liep de hele buurt uit. Ramptoerisme. Gadverdamme.

Ik ben naar de aopotheek gegaan en heb de andere weg terug genomen.
Drinken is geen optie want dan word ik door die zelfde hoogwerker ook uit het raam getakeld als ik qua zuipgedrag geen orde op zaken stel. Dan ben ik ook gewoon dood.
Dat wil ik mijn kinderen, mijn ouders en poezen niet aandoen.

Het stemt treurig. Wat heet: Verdrietig. Intens verdrietig.
Reden we nog maar op die TDM 8.5 naar Schiphol.
Konden we nog maar herten spotten.
We kenden ze allemaal.

De kidzz begrijpen het: ``Mama het enige wat jij echt wilt, is dat Rene terugkomt.``
Dat hebben ze goed gezien. Maar ik moet na vier jaar eindelijk verder.
Daar kies ik voor.
En dan laat ik hem niet in de steek.
Want hij is in mijn hard ALTIJD bij mij.

Maar ik kijk nu wel rond om iets nieuws op te bouwen.
Er is iets gaande waar ik dan wel voor open sta.
Vooralsnog doen we het gewoon met communicatie via de mail.

En nu wachten de poezenbeestjes.

Dank voor de vele lieve responses op facebook.

Buenos noches,

Assepoester

Geen opmerkingen:

Een reactie posten