Rafael Nadal? Voer voor psychologen
Lieve lezers,
Gisteren verzuchtte een vriend van mij die ook op mijn hyves zit wat hij in hemelsnaam doet op facebook. Zodat je dat OOK weer bij moet houden en waarom eigenlijk?
Nou Patrick. Ik vraag mij hetzelfde af. En op hyves en je gmail en je eigen website.
Je zou eens aan Time-management moeten doen.
Ik zit nu in de bibliotheek te bloggen na het checken van al die bovenstaande IT-rommel (want dat is het eigenlijk) en mijn gratis tijd zat er eergisteren al op dus het is nog een race tegen de klok ook, want het kost VEEl geld.
Let maar op! Raakte de lucht vorig jaar al bezwangerd met het uit Amerika overgewaaide begrip Time-management. 2010 wordt nog meer DE tijd voor Time-management. Alleen moet je wel eerst voor ogen hebben waarvoor je de tijd die je bespaart met het wegsnijden van zinloze bezigheden, gaat gebruiken.
Eerst een doel hebben. Dan de weg er naar toe uiteen zetten in logische stappen.
Tsja EN DAN kom ik weer bij mijn favoriete gesprekonderwerp: Nadal.
In het kader van het minderen van stress is het niet bevorderend om bijna 4 uur lang Rafael Nadal te zien spelen. (Een uur per set, gezien het neurotische gedoe van Nadal op de baan. Vier sets is dus vier uur)
Zeker niet als je s'nachts al vier keer de televisie in de huiskamer heb gecontroleerd op Eurosport. Nee we kunnen nog even slapen, whawha.
Als dat al lukt....
Om half 10 vanmorgen was het dan ook tijd voor een lange zit.
Geduld wordt beloond. Wat een prachtige wedstrijd en Hoe doet die knul (23 jaar) het toch iedere keer weer.
Hij is nog niet op het niveau van 2008 waarin hij de nummer 1 van de wereld werd en zowel Olympisch kampioen werd, diverse ATPtoernooien, Queens, de grandslams Wimbledon en Roland Garros won en aansluitend begin januari 2009 ook nog The Australian Open want daarna kwamen de blessures.
Hij doet weer lekker mee. Hij is een genot om naar te kijken maar is zeker niet de beste speler van het spelersveld. Dat is Federer natuurlijk. Del Potro en Davydenko zijn mentaal en fysiek ook erg sterk.
Het zijn bij Rafael vooral zijn mentaliteit, de wil om elke bal te halen, de fitheid, de fysieke kracht, het snelle voetenwerk en de messcherpe linkervoorhand waarmee hij de technisch betere spelers kan verslaan. Bovendien speelt hij niet met zijn hersenen (ja natuurlijk , zonder hersenen kan je helemaal niets) waarmee ik bedoel dat hij niet opportunistisch tennist maar ieder punt als geheel bekijkt.
Hij denkt niet alvast aan de titel die hij dit jaar moet verdedigen. Nee iedere wedstrijd is een nieuwe overwinning. Vooral op zichzelf.
Wat een vechter. Als ik psycholoog of psychiater was zou ik hem onderwerpen aan alle hersenscans en vragenlijsten die er mogelijk zijn.
Belangrijkste onderzoeksvragen: Hoe kan hij ondanks dat bijna obsessieve gedrag op de baan toch zo ver komen EN HOE is het mogelijk dat iemand die rechtshandig is, linkshandig het beste tennist? Wat zegt dat over zijn linker- en rechterhersenhelft.
In de linkerhersenhelft huizen de verbale en analytische vermogens. De rechterhersenhelft geeft onderdak aancreativiteit, muzikaliteit, verbeeldingskracht en artistieke kwaliteiten.
De linker hersenhelft wordt bestuurd door de rechterkant en vice versa. Wie beide handen veelvuldig gebruikt maakt in beide hersenhelften veel vertakkingen extra aan.
Meer doorbloeding, betere vermogens.
Bij mensen die getroffen worden door een hersenbloeding is het altijd van het eerste belang om te weten welke hersenhelft getroffen wordt voordat de gevolgen daarvan zichtbaar worden en dan volgt aangepaste revalidatie.
Tenminste zo heb ik dat begrepen.
Het voert te ver door om hier eventjes de hele werking van de hersenen te beschrijven. Ik ben namelijk geen wetenschapper op hersengebied. Bovendien dwaal ik af van Nadal op de sofa.
Die knul is voer voor psychologen zou ik zeggen.
Buenos Noches
Assepoester
Geen opmerkingen:
Een reactie posten